Jan op weg 12 + 1

30 september 2021 - Bagneux, Frankrijk

Dinsdag 28 september 2021

Goed geslapen vannacht, komt vast van die lekkere wijn. Naar beneden voor het ontbijt een Frans ontbijt deze keer. Na het ontbijt ga ik eerst afrekenen voordat ik mijn spullen van de kamer haal. Krijg nog een mooie stempel in mijn Credencial en na het afrekenen geef ik de eigenaresse nog een souvenirtje  uit Holland. Spullen gepakt naar beneden want daar staan de schoenen weer droog voor me klaar. Regenjas alvast maar aan het is erg mistig buiten. Bij het afscheid nemen krijg ik nog een Kitkat mee voor onderweg. Bij de 1e indruk zeg je waar ben ik in terecht gekomen en na afloop kan je zeggen wat een prima plek om te vertoeven. Fijne hartelijke mensen. Op weg naar de volgende halte, eerst even langs de bakker die zit er vlak naast voor het broodje voor onderweg en gaan we het pad vervolgen waar we gisteren vandaan kwamen. Richting La Noue vandaag, ligt niet helemaal op de juiste route maar het kon niet anders in verband met het vinden van een plek om te overnachten. Al snel was ik het plaatsje uit en zo het bos in. Had vannacht weer aardig geregend het pad was modderig en glibberig. Vanuit het bos ging het pad over tussen de velden door. Niet veel anders dan gisteren. Door het bos, langs de velden en langs een D weg en zo in afwisselende volgorde maak ik kilometers. Volgens de routeplanner kom ik bij een kerk uit in de plaats Talus Saint Prix
en moet ik daar het pad vervolgen links om de kerk heen. In de verte zie ik al iets van een kerktoren door de mist heen. Het is een kerk uit de 10e eeuw lees ik op het informatiebord, kan helaas niet even binnen kijken. Verder maar weer, links erom heen langs het kerkhof wat zo in de mist er luguber uitziet. Had het al gezien op de routeplanner dat vanaf hier het pad flink omhoog gaat en niet zo'n klein beetje ook. Met kleine stapjes en een gestaag tempo kom ik boven, kijk achterom en zie dan pas hoe steil dit stuk was. Het ergste heb we gehad vandaag de rest van de route is redelijk vlak en op het einde gaat het omlaag. Rond half 11 houd ik mijn 1e stop in het veld en tuur zo in het rond. Rondom mij heen zie ik kilometers ver alleen maar kale akkers met hier en daar met maïs, bieten of zonnebloemen. En een stilte je hoort totaal niets, echt niets behalve de ruis in mijn rechter oor dan. Niet te lang pauze houden, Jan. Anders willen de benen niet meer. Zo halverwege ga ik de bestaande route af om naar het logeeradres te komen en zijn er geen bordjes meer om te volgen. Af en toe is het best lastig om deze bordjes op te merken zo klein ze zijn en ze zitten soms op onverwachte plekken. De alternatieve route is goed te doen de meeste stukken zijn kilometers over landweggetjes rechtdoor en ik kan dan ook lekker tempo maken. En zo loop ik een paar uur door en is het weer tijd voor een pauze. In de verte zie ik watertoren en neem aan dat je daar ergens kan zitten. Na een half uurtje arriveer ik bij de watertoren en ga op de trap zitten en de zon komt ook tevoorschijn, prima zo. Stokbroodje en de laatste stuk Kitkat soldaat gemaakt en we kunnen de laatste 3,6 km uitlopen. Na een klein uurtje kom ik aan bij de chambres d'hôtes in La Noue. Bel aan en de eigenaresse komt naar buiten om het hek open te doen. Ze heet mij welkom en ik mag verder komen. Stel me voor en haar naam is Marie. Ze zegt je bent wel vroeg de kamer is nog niet klaar, ze heeft gisteren alles bezet gehad en nog geen tijd gehad om het bed op te maken. Rustig aan ik heb geen haast. Neem plaats op het terras om mijn schoenen uit te doen, ze zijn door en door nat van 2 dagen door het natte gras gelopen te hebben. Ondertussen zet ze een droog rekje neer voor mijn natte kleren. En vraagt of ik iets wil drinken, koffie graag. Doe mijn schoenen en sokken uit en de slippers aan. Marie wil eerst de kamer laten zien die boven is. Een mooie slaapkamer met zitgedeelde, keuken en badkamer. Tijd voor de koffie op het terras. Marie brengt de koffie met wat lekkers en haar man komt mee naar buiten en stelt ze voor als Patrick en neemt plaats naast mij. Beetje kletsen, Patrick spreek Engels, waar ik  vandaan kom en wat ik doe. De kamer is klaar, kan ik lekker gaan douchen en een wasje doen. Hang alles netjes beneden aan het rekje en zon die net te voorschijn komt doet het wel gauw drogen. Ga ik weer verder met de puzzel reserveren. Moet wel opletten dat de datum en dag correct zijn. Had er 1 op maandag 3 oktober gezet maar moest maandag 4 oktober zijn. 2 mailtjes heen en weer en het klopt gelukkig weer. Zal je gebeuren heb je een stuk gelopen kan je niet terecht. Wat hoor ik daar onder aan de trap. Jan, Jan, het is Patrick kom je een aperitief drinken op het terras. Daar ben ik wel voor in. De fles staat al klaar op tafel. Patrick verteld dat het een stille champagne is met meer alcohol of ik dat lust. Schuif het lege wijnglas al naar hem toe. Lekker koel en smaakt licht zoet niet verkeerd. Zeg dat hij hier mooi woont in het dorp. Het pand is ongeveer 250 jaar oud vertelt hij en heeft het samen met zijn vrouw 22 jaar geleden gekocht. Het pand was toen al gerenoveerd alleen binnen hebben ze een en ander gedaan. En er een chambres d'hôtes met 3 kamers van gemaakt. Het is een schitterende locatie maar je moet wel van de stilte houden. We worden geroepen het is tijd om te eten. Het eten is weer prima verzorgd vanavond 3 gangen en koffie toe. Het is na tienen als ik de kamer opzoek om nog wat te schrijven aan mijn blog.

Woensdag 29 september 2021

Om 9 uur ontbijt deze keer met 2 gebakken eitjes erbij. Gisterenavond kreeg ik de vraag of ik dat lustte. Eitje gaat er altijd wel in. Marie had gisteren ook een cake gebakken en daarvan lagen er 2 plakken voor me klaar. Kan rustig aan doen vandaag het is 12 km naar Sezanne. Ging helaas niet anders maar ben dan weer op de via Campaniensis. Als ik naar buiten kijk word ik niet vrolijk het regent stevig met een flink windje. Volgens buienradar klaart het na tienen op dan wachtte we daarop. Na de financiële afhandeling en stempel verlaat ik om kwart over 10 de chambres d'hôtes. Het is geen leuke route vandaag de meeste kilometers lopen door het natte gras naast een D weg. Ze waren redelijk opgedroogd na gisteren maar nu voel ik de sokken alweer nat worden. Niet prettig. In Sezanne zijn in Ieder geval winkels. Kijken of er een winkel is waar ze zo'n spuitbus verkopen om mijn schoenen te impregneren. Het blijft gelukkig droog maar de wind voelt koud aan. Kom weinig tegen  behalve een oude kerk uit de 12e eeuw lees ik op het infobord. Wat je wel veel tegenkomt zijn oorlogsmonumenten van de 1e wereldoorlog. Gisteren ben ik er verschillende tegen gekomen onderweg. En op de infoborden kan je eruit opmaken dat er veel veldslagen zijn geweest in deze regio. Doorstappen Jan nog 5 km naar het centrum van Sezanne. Voordat ik Sezanne binnenkomt zie ik dat het pad middendoor een 10 tal caravans doorloopt. Je herkent dat wel van Frankrijk dat je aan de buitenrand van een stad of dorp dat je van die zigeuners ziet staan. Kon er niet omheen dus er maar tussendoor. Degene die buiten staan mij aankijken en denken wat moet die kerel met die rugzak hier. Loop rustig door kijk links en rechts naar ze en zal ze maar begroeten. Bonjour, bonjour roep ik en zowaar zeggen er een paar bonjour terug. Mooi en nu richting het centrum van Sezanne. Na een kwartiertje kom ik in het centrum terecht en vraag aan een passant of hier een supermarkt is. Ja hoor, 50 meter rechts zit er één. Dat is niet verkeerd. Vraag met de Google translate aan de caissière of ze waterafstotende spray verkopen voor schoenen. Ze loopt even mee naar het juiste gangpad en pakt een spuitbus die ik zoek. Koop nog wat broodjes en zoek verderop bij de kerk een bankje uit en begin gelijk aan de broodjes heb wel trek na 12 km. Het centrum is niet veel, veel vervallen en slecht onderhouden gevels. Zelfs de kerk zit er vervallen uit. Verdorie gaat het regenen, gauw in de kerk schuilen deze is wel open. Loop een rondje door de kerk maar binnen ziet het er ook niet best uit. Neem plaats in een bank en lees maar het nieuws op de smartphone. Na een 20 minuten is de bui over en ga ik opzoek naar het logeeradres. Rue des Moulins nr. 25, 500 meter verderop. Het is een particulier adres bij de familie Cré. Aanbellen bij het hek en deze gaat op afstand open. Wordt begroet door Lucie de dochter van Marie-Claire verneem ik later. De kamer is boven, badkamer ernaast. Alles in orde. Compleet pakket weer vandaag dus hoef ik er niet meer op uit vanavond. Om kwart voor zeven ga ik naar beneden en maak kennis met Marie-Claire en Patrick. Patrick is de kok vanavond en staat druk te zijn in de keuken. Zal maar niet verder omschrijven over het eten maar een kok is die Patrick niet. Het is soms anders dan je verwacht. Ben al blij dat deze mensen zo gastvrij zijn om die Hollander te ontvangen. Al vroeg houd ik het voor gezien en ga naar boven om naar huis te bellen om bij te kletsen. Ja zegt Jacqueline dat is het pelgrims leven. 🤔

Donderdag 30 september 2021

Op tijd aan het ontbijt vandaag staat er een stevige afstand te overwinnen 27 km naar Bagneux. Om kwart over 8 neem ik afscheid van de familie Cré en ga eerst langs de bakker voor de nodige proviand. Op de route kom ik door een paar dorpjes heen maar daar zijn winkels of cafés. Na de inkoop kijk ik op de wandel app hoe ik het makkelijkst weer op de route kan komen. Bij het uitkomen van het stadje loop ik alweer snel tussen de druivenstokken door waar geen druif meer aanzit. Op een perceel wordt er al druk gesnoeid met de machine. Het is fris en mistig vanochtend soms zie je waar het pad heen gaat. Op een gegeven moment kom ik langs een fruitkweker met appelbomen. Tot mijn verrassing zie ik een bord met de naam Boskoop erop hangen bij een rij appelbomen. Er is hier dus een appelsoort dat Boskoop heet. Ken wel druivenstokken die Boskoopse roem genoemd worden maar appels met de naam Boskoop wist ik niet. Heb stevig de mars erin door het glooiend landschap en na 12 km neem ik de 1e pauze het is dan net 11 uur geweest zie ik. Tijd voor de baquette met jambon et brie, die smaakt prima en bewaar de rest voor later. Ondertussen komt de zon door de lichte bewolking heen en loopt de temperatuur snel omhoog en kan het vest dan ook uit. Gaat lekker vandaag mooie droge paden en niet te veel dalen en klimmen en de rest van de route is redelijk vlak. Alleen in Sezanne heb ik nog bordjes gezien met de bekende schelp om de route aan te geven maar ben ze nu al een hele tijd niet meer tegen gekomen. En volgens de wandel app moet ik ook een spoorlijn  tegenkomen waar langs het pad loopt. De wandel app kan je goed uitvergroten en zie goed op je scherm dat je op de route blijft. Even later kom ik bij een niet al te hoog talud aan waar ik overheen moet om het pad te vervolgen en wat zie ik als ik er boven op sta een spoorlijn. Nou ja, de spoorlijn ligt er maar word al jaren niet meer gebruikt zo te zien aan alle begroeiing. Hou de spoorlijn  rechts en loop zo kilometers weer verder tot ik bij een klein dorpje kom waar ik doorheen ga. Zowaar staat er bij een klein plantsoen een bankje en hou ik hier even pauze en tap wat water voor onderweg.  Om 2 uur is het 18 graden geworden las ik op de weer app dus drink automatisch meer. Nog 6 km te gaan naar het logeeradres en kom 1,5 uur later bij een boerderij uit. Agnes (haar naam wist ik van de email) ziet mij al aan komen en heet mij welkom. De wandelschoenen uit bij de de deur en ik mag plaats nemen aan de keukentafel. Ze vraagt of ik iets wil drinken, koffie of misschien bier. Doe maar lekker een biertje. We kletsen wat in het Frans, Engels en met Google translate en ik vertel haar over de appels met de naam Boskoop en laat haar de foto zien. Ze kent de kweker wel en ik vertel dat ik uit Alphen aan den Rijn kom met de plaats Boskoop vlakbij. Dat vind zij net zo verrassend als dat ik hier die appels zie. Ze laat mij de kamer en dergelijk zien. Kan ik een douche nemen en wat uitrusten van de kilometers. Om 7 uur ga ik naar beneden voor de maaltijd, het ruikt al lekker als ik de trap afloop. Neem plaats aan de keukentafel en Agnes vraagt of ik eerst een aperitief wil. Net zo'n iets als eergisteren alleen minder zoet. We eten samen, haar man André is met vrienden het bos in om tegen zonsondergang bronsende herten te spotten. We eten, ga het toch opnoemen. Dun gesneden tomaat met een vinaigrette, ovenschotel met aardappelen, courgette en gehakt. Nog een geurend kaasje  en koffie toe.

Foto’s

5 Reacties

  1. Richardannelies van der post:
    30 september 2021
    Klinkt weer goed Jan.
    Mooie foto's.
  2. Maarten Don:
    30 september 2021
    Mooi verhaal weer Jan!
  3. Caroline:
    30 september 2021
    Leuk om te lezen Jan! Je bent weer goed op weg!
  4. Martin:
    1 oktober 2021
    Rustig doorstiefelen Jan, lekker bezig!
  5. Rob van Rossum:
    1 oktober 2021
    Mysterieus met die mist Jan!

    Die stilte zal ook wel heel apart zijn. Dat kennen we niet in de Randstad.

    Ja de 1ste WO heeft zijn sporen ook wel nagelaten.

    Er zijn veel aardige mensen; dat blijkt maar weer! Gelukkig ook maar...

    Ik kijk uit naar je volgende verhaal :-).