Jan op weg 23

Donderdag 5 mei 2022

Gisterenavond prima gegeten bij Sofie (madame Bertin). Ze had een heerlijk toetje gemaakt van aardbeien, vanillesuiker en rode wijn, bleef ervan snoepen. Thuis maar eens maken, heb het recept van haar gekregen. Ga zo ontbijten en dan aan de wandel na een dagje rust, hadden de benen en voeten nodig heb er inmiddels 320 kilometer opzitten in deze 2 weken. Vannacht slaap ik op een echt kasteel schijnt het. Château de Puyferrat net buiten het plaatsje Saint-Astier in de Dordogne. Google maar eens. Ben benieuwd. Kan er alleen slapen dus voor het avond eten, ontbijt en brood voor onderweg morgen ga ik straks alvast inkopen. Neem afscheid van Sofie, bedankt haar voor de gastvrijheid en geef haar een souvenirtje uit Holland waar ze enthousiast op reageert. De bakker is kort bij en de inkopen zijn gedaan. Voor het eten vanavond heb ik nog een blikje met linzen en worst in de rugzak wat ik vanaf Crozant al meedraag. Scheelt morgen toch weer 500 gram extra. Van de week in Limoges een postpakket naar huis gestuurd met teveel kleding en een paar andere zaken was 1050 gram bij elkaar. Na ongeveer 3 kwartier loop ik de stad uit, weg van de drukte en uitlaatgassen de natuur in langs de rivier L'isle. Gaat lekker vanochtend de weg is redelijk vlak en kan goed doorstappen, na 11 kilometer stop ik voor de 1e pauze. In het zonnetje eet ik een pain au chocolate en bel met mijn lief. Even horen hoe het gaat daar. Omdat Quinten voor 1 week naar Engeland is om Lisa te zien is zij nu alleen thuis met de kat Cooper. Vertel Jacqueline dat ik gisteravond een bericht kreeg dat een pelgrim waar ik regelmatig contact mee had voor tips en logeeradressen tijdens zijn wandelreis van Lucca naar Rome is overleden, ook dat gebeurt spijtig genoeg op de camino. Aan de wandel voor het volgende stuk met het mooie weer van vandaag en de voorspellingen van mooi weer voor de komende week lukt dat wel. Het water gaat ook hard met deze temperatuur en vraag aan een man die in zijn tuin aan het werk is om water. Geen probleem en zo heb je weer 3 kwart liter. De kerkklok van Saint-Astier slaat 1 uur als ik aan kom en besluit een restaurant op te zoeken. Keus genoeg hier uit de verschillende restaurants. Er is hier vanmorgen ook markt geweest en er heerst een gezellige drukte op de terrassen. Kies voor Aux Delices daar zitten veel Fransen op het terras en binnen is het ook bijna vol. Krijg een tafeltje achterin de zaak en bestel wat te drinken en de plate du jour. Heb ik in ieder geval goed gegeten mocht het vanavond mislukken. Nog 3 kilometer naar het château en de laatste kilometer is weer een kuitenbijter maar de aankomst na 25 kilometers vergoed veel een mooi château boven op de heuvel met uitzicht over de vallei. Er hangt een grote klok aan de gevel bij de deur zal deze even luiden. Na enige tijd niemand, de deurklopper maar proberen weer niemand. Ben zeker te vroeg en neem plaats op het terras er zal heus wel iemand komen. En ja hoor een half uurtje later komt een jonge dame aan gewandeld. Mag naar binnen en zij laat de keuken, eetkamer, badkamer en slaapkamer zien. Dik voor elkaar hier, wat een gebouw schitterend om hier te mogen overnachten. Ben vandaag niet alleen, al vlot komen er 2 Fransen Jean-Marc en Etienne en later Ivo uit Antwerpen bij. Na het opfrissen en het bed opmaken ga ik naar beneden en neem plaats bij de andere heren. Ze druk bezig om logeeradressen te vinden en te reserveren. Wat niet veel succes heeft. Gelukkig heb ik gisterenavond samen met Sofie nog een 3 tal overnachtingen kunnen boeken. Er komen meer routes bij elkaar opweg naar Saint-Jean-Pied-de-Port en dat brengt ook meer pelgrims. Morgen bij het nieuwe adres kijken of we nog meer dagen kunnen reserveren. Nadat iedereen zijn prakje had opgewarmd gezellig gegeten met elkaar. Jean-Marc had iets lekkers meegenomen: museau de porc. Zag er lekker uit maar heb het niet geproefd. Tafel opruimen en de afwas doen want de heren willen vroeg slapen en morgen om half 7 weer op. 

Vrijdag 6 mei 2022

Lag met de Belg op 1 kamer en hij deed om half tien al zijn bedlampje uit en binnen 10 minuten lag hij te knorren en wat een volume kwam daaruit. Probeer later ook te slapen maar dat lukt niet en is het tijd om de oordoppen in te doen. Dat scheelt een heel stuk en kan gelukkig in slaap vallen. Tegen zevenen werd ik wakker van het geroezemoes van de Fransen en Belg en ben er ook uitgegaan. Opfrissen, inpakken en 4 trappen af opweg naar de eetzaal. Etienne had al koffie gezet dus kon een kopje inschenken, broodje uit de koelkast en nam plaats aan de ruime eettafel. Jean-Marc, Etienne en Ivo gingen er vandoor en wenste ze bonne route. Om kwart voor 8 ging ik ook op pad. Het is fris vanochtend maar rond 9 uur kom de zon erbij en steeg de temperatuur al flink. Na 12 kilometer kan ik eindelijk in een bushokje pauze houden. Voor de 2e pauze stop ik bij een bar in het dorp Saint Front de Pradoux. De tijd heeft hier stil gestaan aan het interieur te zien. Oma komt vragen wat ik wil drinken, heb trek in een colaatje en bestel deze. Even de suikerspiegel omhoog brengen. Bij de rugzak afdoen had ik mijn waterfles op tafel gezet en bij het brengen van de cola pakte oma deze mee en even later kreeg ik deze vol terug. Service van de zaak. Lekker zo'n koud drankje, rugzak om en verder weer. Bij de deur staat oma en wijst dat ik daar linksaf moet om op de route te komen. Bon route. Om half 1 kom ik aan in Mussidan en ga eerst opzoek naar een restaurant voor een hapje eten. Hierna opzoek naar het adres waar ik na 24,5 kilometer arriveer. Een B & B vandaag met eigen kamer voor een rustige nacht. Die rustige nacht moet nog blijken. De B & B staat naast de kerk en de kerkklok luid elk uur de tijd en elk half uur 1 keer. Hoop dat deze klok vannacht niet luid. Ontmoet 2 andere pelgrims een echtpaar uit België en later komt Jean-Marc ook binnen stappen. In de gemeentelijke refuge was geen ruimte meer. De andere 2 zitten daar wel. Eind van de middag loop ik het centrum van dit stadje eens door wat een trieste bedoeling en grauwe straten met veel leegstand en dicht getimmerde ramen. Kan geen gezellig terras vinden om iets te drinken. Enigste wat mooi is is het park en het naast gelegen zwembad. Koop op de terugweg bij de bakker een belegd stokbrood voor vanavond. Goed uitrusten want morgen wacht een lange wandeldag.

Zaterdag 7 mei 2022

Prima geslapen géén kerkklok gehoord vannacht. Om kwart over 6 opgestaan, opfrissen, ontbijten, inpakken en om 7 uur stond ik buiten. Eerst naar de bakker en vervolgens de route opzoeken deze gaat vandaag naar Port-Sainte-Foy. Het pad kronkelt, stijgt en daalt door stukken bos, graanvelden en weilanden met runderen. Altijd als je langs die runderen loopt blijven ze de hele tijd je aanstaren tijdens het langs lopen. Kan nergens een plekje vinden om even te zitten. Verderop zie ik wat auto's geparkeerd staan misschien is daar een zit mogelijkheid. Helaas ook niet dan maar staande pauze houden. In het veld zijn ze aardbeien aan het plukken en mensen uit de omgeving komen hier om ze te  kopen. Van een mevrouw die naar haar auto loopt met een kist aardbeien mag ik er 1 proeven, heerlijk. Verder maar weer er zijn nog genoeg kilometers af te leggen. De temperatuur stijgt flink en het is dan lekker als je weer een stuk bos krijgt waar je in de schaduw loopt. Vanmiddag steeg het kwik naar 24 graden en net zo hard slinkt de watervoorraad. Kom in het plaatsje Saint-Géraud-de-Corps binnen gewandeld en bij de kerk is een bar/restaurant, binnen aan de bar bestel ik een koffie en de waterfles vullen is ook geen probleem. Nog 4 uur te gaan zie ik op de routeplanner. Op sommige paden kunnen de stokken erbij en maak je goed tempo, door het gras, bos of keienpad is het niet handig om deze te gebruiken. Het landschap veranderd  langzamerhand in meer velden met druivenstokken, loop ongeveer ter hoogte van Bergerac waar heerlijke wijnen vandaan komen. Het gaat lekker en de vaart zit er goed in tot ik na 28 kilometer toch een heuvel tegenkom. Zal toch naar boven moeten en na 2 keer stoppen om bij te komen bereik ik het hoogste punt voor vandaag met een schitterend weids uitzicht over de Dordogne. Na anderhalf uur arriveer ik in Port-Sainte-Foy waar ik bij 1e terras ga zitten en bij de serveerster een grootte bier bestel en als het mogelijk is iets te eten. Het is half 3 en dan is de keuken meestal dicht, maar ze gaat het even vragen. Ik heb geluk en kan een assiette met charcuterie en wat brood bestellen. En geniet van het heerlijke koel bier met de charcuterie. Doe nog maar een biertje een demi deze keer moet zo nog een stukje lopen naar het adres. Na 7,5 uur wandelen of te wel 34 kilometer kom ik aan bij het adres en begroet madame. Overnacht in een huisje in de tuin met zit-, slaap-, eet- en badkamer bij elkaar. Gauw douchen en lekker op bed liggen en de benen rust geven. Om half 8 brengt dame Jacqueline het 4 gangenmenu met een fles rode wijn. Smaakte allemaal voortreffelijk maar de kaas geef ik retour, heb genoeg gegeten. Om 9 uur komt ze samen met haar man Charles langs of het gesmaakt heeft en komen er bij zitten. Ondertussen een stempel in het pelgrims paspoort en afrekenen. Ze vragen of ik morgenochtend bij hun in huis komt ontbijten. Wel zo gezellig. 

Zondag 8 mei 2011

Op tijd zit ik aan de keukentafel samen met Jacqueline aan het Franse ontbijt. Charles wordt geroepen dat hij ook moet komen, kan hij eens slapen. Maar daar is Charles en met een kom koffie neemt hij plaats aan de keukentafel. Zie aan de wanden veel foto's van zeiljachten, nautische vlaggen en een grootte foto van oceaan roeiboot. Vraag aan Charles of hij ook heeft gezeild. Ja, vroeger heeft hij een 47 voeter gehad. En de roeiboot op die foto, wat is dat? In zijn jonge jaren en hij haalt nog meer foto's tevoorschijn heeft hij met een stel vrienden van de Canarische eilanden de Atlantische oceaan over geroeid naar Martinique. Genoeg geklets opweg naar de volgende bestemming. Pak de rugzak en neem afscheid van het echtpaar. Kan verderop de route inkopen doen had Charles gezegd en dan de brug over de Dordogne stap ik in het gebied Gironde. De eerste kilometers vallen zwaar tegen, de benen hebben er moeite mee. Vooral de scheenbenen protesteren en zijn pijnlijk. Gisteren misschien te hard afgedaald en de scheenbenen overbelast. Na een kilometer of 5 kan ik gelukkig ergens zitten want zo gaat het niet lukken. Smeer er Voltaren zalf op en na enige tijd trek de pijn weg en kan ik verder. Smeer dit goedje af en toe op de knie en dat helpt. En zo gaat het stukken beter en gaat het kilometers langs de druivenstokken, druivenstokken en druivenstokken. Hoever je kan zien één en al druivenstokken. Het is nog warmer dan gisteren en het is ook fijn als je langs een rij bomen of door een stuk bos in de schaduw loopt.