Jan op weg 22

Maandag 2 mei 2022

Om half 7 al wakker en ga er uit, genoeg geslapen. Na het opfrissen, inpakken en ontbijt verlaat ik één uur later de Gite. Rechtsaf zie ik op de route app richting Saint-Léonard-de-Noblat en met niet te steile klim en daal werk ga ik in een lekker tempo door. Algauw ga ik van de D-weg af tussen de landerijen en bossen met zijn beekjes door. Het is schitterend wandelen hier in de natuur. Na ongeveer 2 en een half uur lopen kom ik in het plaatsje Le Châtenet-en-Dognon terecht. Heb wel trek in koffie met wat lekkers. Maar ja, net als de laatste dagen is de bakker ferme en de bar staat te koop. Goed dat ik het brood wat over was van vanochtend in de rugzak heb gedaan en nu op een bankje bij de kerk oppeuzel. Ben ongeveer halverwege dus opstaan en de in de looppas. Krijg nog een aardige pukkel te nemen en kom na 2 uur en 23 kilometers verder aan in het centrum van Saint-Léonard-de-Noblat aan. Een leuk klein toeristisch stadje zo te zien. Er is markt geweest en op het plein zijn de marktkooplui hun waren aan het inpakken. Ga opzoek naar de office de tourisme, deze is gauw gevonden zit aan het zelfde plein. Stap naar binnen, bonjour en een jonge dame herkend gelijk de pelgrim. Mijn naam staat in het boek en na het afrekenen krijg ik de code voor de toegang, stempel en plattegrond van centrum. De refuge is een paar straten verder wijst ze aan op de plattegrond. Omdat het maandag is, is er maar 1 restaurant open hier schuin tegenover. Vraag of er een bakker is zou eens fijn zijn en ze wijst 5 bakkers aan op de plattegrond, keuze genoeg voor  morgenochtend. Opzoek naar de refuge maar eerst ergens een kopje koffie drinken en een terras is gauw gevonden. Kan helaas niets eten, ben te laat. Geen probleem zie op het plein een kraam en daar verkopen ze iets te eten. Loop ik daar wel zo heen. Het is een kraam met Vietnamese gerechten. Hij haalt net spiesjes met gekruide kip uit de frituur. Doe er maar 3 van, die zijn in ieder geval warm en hebben niet te lang gelegen. Smaakte prima. Op weg naar het logeeradres kom ik langs de Église Collégiale Saint-Léonard en treed naar binnen. Hier in de kerk zijn wat ik had gelezen de relieken en een tombe van Saint Léonard-de-Noblat waar de plaats haar naam van heeft. Aangekomen bij de refuge tik ik de code en doe de grootte deur open en kom terecht in een soort garage. Er was vertelt dat ik achter bij een deur en met gebruik van de zelfde code naar binnen kan en zo sta ik een mooie, schone refuge van alle gemakken voorzien en met 10 bedden verdeeld over 3 kamers. Neem kamer 1 daar staan 2 enkele bedden. Douchen en wat rusten. Na enige tijd word ik wakker van wat gerommel, eens kijken. Een pelgrim is gearriveerd met zijn fiets in de hand. Bonjour, hij heet Didier en praat gelukkig ook Engels. Door die fiets denk ik aan de etalage waar ik vanmiddag langs liep. Een etalage ter ere van de bekende Franse wielrenner Raymond Poulidor die hier heeft gewoond. Didier vraagt of hij zijn fiets, zo te zien een nieuwe en kostbare, hier neer mag zetten. Zet maar neer ruimte zat. Ook vraagt hij of ik hier eet. Nee, dat niet. Ga vanavond naar het restaurant dat open is tegenover de office de Tourisme. Dat had hij ook gehoord. We spreken af om daar om half 8 af om te gaan eten. Ben net terug van het eten en tik deze laatste regels nog. Tegen half 8 ontmoet ik Didier voor het restaurant genaamd Le ResTaureau en stappen naar binnen. We worden begroet door volgens mij de eigenaar en we krijgen een tafeltje voor 2 toegewezen in de hoek. En in rap Frans gaat het tussen Didier en de eigenaar over iets wat ik niet helemaal kan volgen. Maar Didier vertaald het voor mij. Het tafeltje waar wij nu aanzitten is het tafeltje waar Raymond Poulidor de laatste jaren elke avond zat te eten. We hebben er maar een foto van laten maken.

Dinsdag 3 mei 2022

Niet veel geslapen vannacht. De refuge staat naast de kerk en de kerkklok geeft elk uur de tijd. Zowel bij de meeste kerken en dan stop het meestal om 10 of 11 uur s'avonds maar deze niet die ging de hele nacht door. Samen met Didier ontbeten en alles weer netjes opgeruimd in de refuge. Zeg Didier gedag en wenst hem een goede reis. Op naar de bakker voor pain au chocolate en dan kan de voettocht beginnen. De route naar Limoges is in het begin vanuit Saint-Léonard-de-Noblat een hele klim maar daarna op een paar  heuvels na is het geleidelijk dalen. Na een kilometer of 7 hoor ik een fietser aankomen. Een schreeuw, hey Jan en daar racet Didier in de afdaling voorbij. Maar verderop bij een klimmetje zie ik hem afstappen en meelopen met een andere pelgrim. Maar die rugzak komt me bekend voor dat is Roland van een paar dagen geleden. Hij heeft een plaatsje verderop overnacht dan waar ik was en heeft zeker uitgeslapen nu hij pas op weg is. Ze staan zo te kletsen dat ik ze bijhaalt en gezamenlijk vervolgen we de klim. Op de top springt Didier op zijn fiets en weg is hij. Bon route. Roland en ik stappen verder en in het plaatsje Aureil wil ik een pauze houden, heb er dan 10 kilometer opzitten. Roland gaat door om vanmiddag half 2 zijn trein naar huis te halen. We nemen afscheid en wensen elkaar all the best. De pain au chocolate smaakt prima en kan er weer tegen voor het laatste stuk. Het weer is alle dagen prima, heb maar 1 keer het regenpak aan gehad deze etappe. Vandaag rond de 22 graden. Zie in de verte Limoges al opdoemen en op de routeplanner zie ik een iets kortere weg naar het centrum en neem deze dan ook, scheelt een kilometer. Voel wat meer vermoeidheid in de benen de laatste dagen. Tijd voor een dagje rust. Kom door de voorsteden en industrie van Limoges en verrek zie ik Roland voor me lopen. Haal hem in en hoor van hem dat het niet lekker gaat met zijn enkel dus zijn snelheid is er een beetje uit. We lopen gezamenlijk verder en bij de pont Saint Étienne net voor het centrum nemen we biertje om de aankomst te vieren. Roland gaat richting het treinstation en ik ga het hotel opzoeken met 24 kilometers op de teller vandaag. Op de kamer even uitrusten en de rest van de dag de stad bekijken en een hapje eten. Morgen kijken we verder wat de dag brengt.

Dinsdag 4 mei 2022

Doe rustig aan vandaag. Op mij gemak ontbeten in het hotel en ga zo een wandeling maken door het oude centrum. Straks neem ik de trein naar Périgueux even geen pelgrim vandaag maar toerist kan ik 2 steden in 1 dag bekijken. Morgen weer aan de wandel. Na een treinreis van ruim een uur kom ik aan in Périgueux het stationsplein is één bouwput even zoeken hoe we in het centrum komen. Loop al gauw door leuke straten en over pleinen met terrasjes heen. Heel anders dan Limoges. Op het plein voor de kerk is er markt met verse waren wat een assortiment van etenswaren liggen hier uitgestald. Je zou er trek van krijgen. Eerst maar de Cathédrale Saint-Front bekijken. Aparte vorm van binnen, het is een kruisvorm met in het midden het altaar. Dwaal nog wat door de straatjes. Krijg trek en besluit plaats te nemen op één van de vele terrassen. Gezellige drukte overal en je merkt dat het vakantie is in Nederland kom er genoeg tegen hier. Bestel een rode Bergerac en een terrine de campagne. Tijd om opzoek te gaan naar het logeeradres deze keer bij een particulier. Het is niet ver en bel een kwartier later bij Rue La Fayette nummer 20 aan. Via de intercom wordt ik welkom geheten, het slot gaat automatisch open en kom via de garage in de tuin waar madame Bertin mij staat op te wachten. Krijg een kamer met eigen badkamer toegewezen en vanavond half 8 diner time. 

Iedereen bedankt voor de berichtjes en aanmoedigingen.