Jan op weg 21

Vrijdag 29 april 2022

Vanmorgen door 7 klokslagen gewekt. De Gite Municipal staat naast de kerk dus dat hoor je. Lekker geslapen vannacht. Opfrissen maar eerst en inpakken. Kijken of er ergens koffie en een broodje is te verkrijgen. Helaas, bar, supermarkt en de auberge zijn allemaal dicht. Dat wordt water en brood van gisteren zit niets anders op. Daar ga ik dan en loop het plaatsje uit via een landweg en niet veel later loop ik in  de mooie natuur. Een pad door een bosrijke omgeving dat  gaat langs een snel stromende beek met hoge rotswanden. Na bijna 2 uur loop ik in het plaatsje La Chapelle-Baloue in en op het plein bij de kerk is een kraan met de tekst erbij l'eau potable. Gelijk maar even doen want de eerste halve liter is al op. 100 meter verderop zie ik een kleine winkel en ga naar binnen, bonjour. Vraag of ze brood verkopen. Helaas dat niet. De winkel staat vol met van alles maar geen brood of iets dergelijks. Kan wel koffie bestellen en bestel dan ook een kopje. Krijg een chocolaatje erbij en mag in de tuin ernaast op een bankje de koffie opdrinken, even pauze. Koffie op, rugzak op en verder. De route is een stevige vandaag met veel klimmen en dalen, neem de stokken erbij om de gang erin te houden. Rond 11 uur arriveer ik in een ander dorp maar hier ook geen winkels of bar te vinden dus eet ik de rest van het brood op. De zon komt ook achter de bewolking vandaan en geeft al lekker warmte en in t-shirt gaan ik het pad vervolgen. Na ruim 6 uur wandelen arriveer ik in het centrum van La Souterraine en zoek een terras op. Zie een terras waar veel Fransen aan de lunch zitten eens kijken of er voor mij ook plaats is. Er komt een serveerster aan en krijg een plaats toegewezen. Uitgeput ga ik zitten en bestel aan de jonge dame een glas koud bier. Heerlijk smaakt dat, ben eigenlijk niet zo'n bierdrinker maar na een lange wandeling lust ik er wel 1 of 2. Bestel van het menu du jour het voor- en hoofdgerecht wat snel geserveerd wordt. Wat heb ik een trek. Koffie toe en Jan is weer voldaan. Had ik echt nodig. Moet nog een stukje verder omdat de Gite buiten het centrum ligt en na 27 kilometers kom ik aan en wordt verwelkomd door Claudine. De regels zijn hier wat strenger lees ik op de opgehangen A viertjes de schoenen uit en de noodzakelijke spullen uit de rugzak en allebei in het rek plaatsen. Met mijn handen vol volg ik naar boven waar 2 kamers zijn met totaal 7 bedden en een badkamer. Heb de 1e keus en ga voor de 1 persoons ledikant en niet een stapelbed. Ben voorlopig de enigste vanavond, misschien komen er nog bij zegt Claudine. Om half 8 vanavond is het diner beneden in de pelgrims kamer. Kom net van het eten terug. Claudine had een 4 gangen menu klaar gemaakt. Het was héérlijk, kon het allemaal niet op. Helaas zijn er geen andere pelgrims bijgekomen. Jammer, zo duren de avonden lang. Op tijd naar bed dan. Morgen staan er als het goed is 28 kilometer om te verstappen. 

Zaterdag 30 april 2022

Om 8 uur zit ik aan het ontbijt en Claudine komt erbij zitten. Stuk gezelliger dan alleen zitten. Afrekenen en deze keer geen stempel maar een tekening in mijn pelgrims paspoort. Krijg een banaan mee en uitgezwaaid door Claudine ga ik op pad. Na 500 meter loop ik al verkeerd. Als je even niet oplet mis je een bordje en loop je op het verkeerde pad. Terug en overnieuw beginnen en de rest van de dag gaat het gelukkig goed. Rond 10 uur is het zonnetje al lekker warm en loop ik in t-shirt verder. Hoop dat ik vandaag een bakker of een winkeltje tegen komt voor een broodje voor onderweg. Na een 13 kilometer kom ik in het plaatsje Saint Priest La Feuille en geen bakker of iets dergelijks te vinden. Ga toch niet net zo als gisteren dat er niks te koop is. Het landschap is niet veel anders dan de andere dagen. Weilanden met runderen en vandaag ook schapen afgewisseld met graanvelden. Het pad is wel anders veel meer heuvelachtig dus meer klimmen en dalen voor de pelgrim en met de temperatuur van rond de 23 graden raak ik gauw door mijn water heen. Kom door een klein dorpje ook zonder winkels maar bij een huis zijn mensen in de tuin bezig en bij het langs gaan hou ik mijn lege fles ophoog en vraag om water. Geen probleem en even later is de fles gevuld. Ga me noodrantsoen maar aanbreken een banaan en een paar muesli repen en zittend op een muurtje, genietend van het uitzicht peuzel ik dit alles op. Niet te lang anders willen de benen niet meer. Je moet altijd opgang komen als je heb gezeten. Zo tegen 2 uur loop ik de plaats Marsac binnen en ga wederom naar zoek. Helaas de bakker is vanaf 1 uur gesloten, weer mis. Ernaast een bar, die maar proberen. Kan alleen iets drinken en dat doe ik dan en neem plaats op het terras. Colaatje op en ik vertrek voor de laatste 5 kilometer naar het adres in Mourioux-Vieilleville en daar wordt ik hartelijk welkom geheten door het Nederlandse echtpaar Joyce en Eric. Wil je eerst iets drinken of naar je kamer, vraagt Joyce. Naar de kamer graag, eerst maar een douche nemen wel zo lekker na 28 kilometers of te wel 36400 stappen. Krijg een mooie kamer boven met eigen douche en toilet. Na het opfrissen ga ik naar beneden richting de tuin waar Joyce lekker in het zonnetje zit te lezen. Ha, daar ben je, wil je wat drinken? En even later zitten we, Eric is ook aangeschoven, onder het genot van een biertje te kwebbelen over waar je vandaan komt etcetera. Zij komen uit Leiden en hebben in 2017 dit huis gekocht en verbouwd naar een  chambre d'hotes. In 2019 zijn zij hier voorgoed komen wonen. Na het drankje, ga ik naar de kamer om nog de beentjes rust te geven. Doe wat je wilt zegt, Joyce. Wij gaan ook ons eigen gang. Vanavond half 8 eten we gezamenlijk, Eric kookt. Ik leg de lat hoog voor Eric en zeg dat ik jaren in de horeca heb gewerkt. Oh, waar dan vraagt, Joyce. En noem de naam "Rust Even" Bodegraven. Ja, dat ken ik daar reden we altijd langs (voor de aanleg van de N11) als we vanuit Leiden naar familie gingen. Op de kamer probeer ik nog een paar adresjes te reserveren maar dat wil niet vlotten. Gisteren en eergisteren een paar e-mails verstuurd maar geen reactie op gekregen. Misschien omdat het weekend is. Kan in ieder geval morgen en overmorgen terecht. Maandagochtend maar eens zelf of laten bellen. Ruik dat Eric al druk is in de keuken en zoek de eetkamer op waar Joyce de tafel aan het dekken is. Wat wil je drinken, Jan. Wijntje graag. Wil je rooie of witte vraagt ze met een Leids accent. Rood graag. Eten komt er ook aan en we proosten. Nog een toetje en de avond is geslaagd. 

Zondag 1 mei 2022

Na een goede nachtrust zit ik om half 9 aan het uitgebreide ontbijt met een gekookt ei erbij. Krijg een plastic zakje om wat brood in te doen en wat druiven. Want ik zal vandaag op een paar huizen en boerderijen na niets tegenkomen. Zo kwart over 9 neem ik afscheid en bedankt het stel voor de gastvrijheid en de gezellige avond. Ben gauw weer op de route en kan gelijk er tegen aan, 3 kilometer lang is het omhoog. Kleine stapjes, Jan dan kom je er ook en gestaag kom ik boven en geniet van het vergezicht. Alles is mooi groen en je hoort alleen de vogels. De zon schijnt al goed deze morgen en kan ik mijn nieuwe pet uitproberen. Het is er één met een brede rand er omheen, ideaal. Houd goed de zon van je gezicht weg en net zo belangrijk ook van je nek. Jacqueline vind het geen gezicht maar het is een prima pet om mee te wandelen. Trouwens niemand die mij ziet. De route gaat gedeeltelijk door het bos maar de meeste kilometers gaan vandaag slingerend door het landschap over een smalle D-weg. Probeer zo veel mogelijk aan de buitenkant van de bocht te lopen. Het is daar vlakker lopen en je ziet het verkeer eerder aankomen.  Volgens de routeplanner kom ik nog 1 klim tegen en daarna is het rustig afdalen. Nou die klim dat was er één uit de 2e categorie en moest dan ook halverwege een pauze houden maar we komen aan de top. Rustig dalend gaat de weg over in een bospad en niet veel later zie ik een stapel gekapte bomen liggen en iets verder in het bos kleine stukken die je als zitje kan gebruik. Heerlijk in het zonnetje op een boomstronk tijd voor een pauze. Dan hoor ik wat gekraak van takken en een stem. Die roept in het Frans pelgrim. Qui antwoord ik en hij vraagt of hij erbij mag komen zitten. Ga zitten. Gezellig, zo onverwachts een andere pelgrim. Hij heet Roulan en is gestart in Vezelay en opweg naar Limoges dan pakt hij de trein naar huis. Vertel mijn verhaal en gezamenlijk eten drinken we wat. Krijg nog een stuk chocolade van hem en ga weer op pad. Misschien komen we elkaar tegen in Limoges hij wil morgen het zelfde adres reserveren wat ik ook van plan ben. Om 2 uur en na 20 kilometer kom ik bij de ferme auberge in Les Billanges. Het is een Gite, chambres d'hotes en restaurant. Loop naar en het restaurant zit vol met druk pratende Fransen. Zondagmiddag gaan veel Franse families uit eten. Ga maar op het terras zitten we zien wel of er iemand komt en na een kwartier komt er iemand aan. Zeg dat de Nederlandse pelgrim is gearriveerd en dat ik gereserveerd heb en ze laat me de ruimte zien met keuken, zit gedeelte, badkamer en 3 slaapkamers. In ieder geval een eigen kamer vannacht. Denk niet dat er nog pelgrims bijkomen vandaag. Om 7 uur komt ze het eten bezorgen en het ontbijt zet ze ook klaar vanavond in de keuken. Loop mee terug naar het terras voor een Legde en het afrekenen met een stempel natuurlijk.