Jan op weg 16

Donderdag 07 oktober 

Was vroeg wakker geworden vanochtend en er maar uitgegaan. Spullen in de rugzak en om kwart over 7 liep ik al buiten in het donker door de mooi verlichte  straten van Chablis. Het is koud buiten, het lijkt wel of het elke ochtend kouder wordt. Op naar de bakker voor het lunchpakket en naar het café ernaast voor het ontbijt. Had gisterenmiddag daar koffie gedronken en zag toen op de kaart staan dat zij vanaf 7 uur petit-déjeuner serveren. Bonjour en neem plaats aan 1 van de tafels. Aan de bar een paar Fransen aan de koffie. De gastvrouw komt vragen en ik bestel mijn ontbijt met zwarte koffie. Al snel staat het ontbijt op tafel. Prima geregeld zo. Doe rustig aan, tijd zat vandaag. Ondertussen even kijken of het thuisfront al wakker is. Had om half 8 een Whatsapp gestuurd met goedemorgen en met de foto van Chablis s'morgensvroeg en om 8 uur reactie terug. Het wordt langzaamaan licht en tijd om te gaan stappen. Pak de route erbij en al snel laat ik Chablis achter mij en loop tot aan Courgis over de landweggetjes tussen de ontelbare druivenstokken door. Hier en daar hangen nog wat druiven, gemist door de plukmachine en voor mij mijn fruithapje deze ochtend. Na 2 en een half uur heb 10 km gedaan en neem ik een pauze in het plaatsje Saint-Cyr-Les-Colons op een bankje in een parkje bij de kerk. Op een ander bankje zit een echtpaar koffie te drinken. Hoor dat ze Nederlands praten. Zeg goedemorgen en ze zeggen goedemorgen terug. Als je koffie wil daar in dat winkeltje verkopen ze het, het is lekkere koffie. En even later zit Jan ook aan de koffie in het zonnetje dat ook tevoorschijn is gekomen. Koffie en broodje op en we kunnen er voorlopig weer tegen. Het is geen tempo maken vandaag maar heuvel op en heuvel af. Bij de 4 daagse van Nijmegen heb je op 1 dag de 7 heuvelen. Nou ik heb er wel veel en veel meer vandaag. Soms loop door een stukje bos en bij het uitkomen van het zie ik een edelhert bij de bosrand op een paar 100 meter staan. Duidelijk een bok met zo'n groot gewei, wat een beest. Hij ziet mij ook en met een vaart verdwijnt hij aan de horizon. Kan nog net een foto nemen met het hert in de verte. Je schrikt wel een beetje als je zo'n groot edelhert plotseling ziet van redelijk dichtbij. Verder maar weer. Voordat ik de laatste heuvel (berg) ga beklimmen neem ik zittend op een boomstam nog een pauze en verzamel moed in voor de laatste klim voor vandaag. Kom op er tegenaan zeg ik tegen mezelf en beklim de berg. Op de top krijg ik een mooi uitzicht op Accolay het plaatsje waar ik bij een Nederlandse overnacht. Tijdens de afdaling weer tussen de druivenstokken door. Maar als je de grond bekijk zie je dat er veel meer stenen door de grond. Andere grond, andere smaak. Nog even een hagedis op de foto en na 3 km kom ik aan bij het huis van Petra. We begroeten elkaar, kom naar binnen en wil je iets drinken. Kopje thee heb ik wel zin. Aan de keukentafel onder het genot van een kopje thee kom ik bij van de 24 km lange wandeling. Wat een heuvels vandaag. Petra is hier 3 jaar geleden terechtgekomen en geeft hier yogales en geeft onderdak aan pelgrims. Je bent de 63e van dit jaar zeg ze. Na de thee gaan we buitenom de trap op waar de ruimte is voor de yogalessen annex slaapruimte voor de pelgrims. Mooie badkamer erbij. Stuk beter dan die daklozen opvang van gisteren. Maar ja, het is niet altijd feest. Nu even douchen en languit op bed de spieren ontspannen. Straks tegen 7 uur uitgenodigd voor de maaltijd.  Lekker gegeten en gebabbeld zonder Google translate deze avond. Morgen niet uitslapen om 8 uur ontbijt. Petra moet om 9 uur yogales geven via Zoom met leden van haar oude yoga school in Nederland. 

Vrijdag 08 oktober 2021

Goeie nacht gehad in de yoga ruimte. Zat voor 8 uur al aan het ontbijt en nam om kwart voor 9 afscheid van Petra en wenste haar veel succes hierin Accolay. Je moet het maar kunnen alleen in Frankrijk een oud huisje kopen, zelfstandig opknappen en zorgen dat je een bestaan opbouw. Ze loopt nog even me naar het hek. Hier rechts, einde van de straat links en je komt weer op de route zegt, Petra en we zwaaien elkaar gedag. De ochtendzon schijnt mooi over de zonnebloem velden een mooie dag voor een 19 km lange wandeling naar Lac Sauvin. Bij het uitgaan van het dorp liep er een hond achter me aan. Zolang die niets doet is het prima en loop gezellig een tijd met me mee het bos in. Na een tijdje houd hij het voor gezien en keert om. De 1e plaats waar ik doorheen kom is genaamd Bessy-sur-Cure en er is een Lucy-sur-Cure en nog een Arcy-sur-Cure de Cure komt van het riviertje La Cure wat langs deze plaatsen stroomt. Na 9 km kom ik aan in Arcy-sur-Cure en ga opzoek door de straten naar de bakker. Vraag aan een Fransman die net in zijn auto wil stappen waar hier de boulangier is. Niet zover, de 1e straat links zit de bakker. Het is eigenlijk meer een kleine supermarkt. Komt mooi uit. Want bij het adres voor vannacht kan ik niet avondeten en ook niet ontbijten morgenochtend. Heb dat maar gedaan anders moest ik nog 13 km verderop. Koop pain au chocolate, pain au raisin, kaas croissant en een croissant waar varkensvlees in zit zegt de verkoper, soort worstenbroodje. Doe maar en nog een stokbroodje maar het zijn van die lange. Heb je niet kleiner vraag ik, geen probleem en de verkoper en breekt de baquette in tweeën. Nog een blikje ravioli voor de warme hap vanavond en dan moet het goed komen. Geef alles een plek in de rugzak en de zoek de route weer op. Het meeste van de route gaat vandaag door bos met rotsachtige paden die dalen en stijgen met af en toe een open vlakte er tussen. Bij een open plek zie ik een vos scharrelen, blijf muisstil staan en hoop dat die dichterbij komt. Langzaamaan krijg ik hem beter in beeld en zet de vos op de foto. Dat is gelukt verder maar weer en dat wordt klimmen het pad gaat over een behoorlijke lengte de hoogte in en kom zo op het hoogste punt voor vandaag en krijg een mooi uitzicht op de rotswand met de grotten van Saint-Moré. De laatste kilometers gaan glooiend naar beneden langs de rivier La Cure en nog een stuk bospad met een versperring waar ik al klimmend en kruipend doorheen ga en zo arriveer ik in Lac Sauvin. Kom bij verschillende gebouwen aan met op een groot terrein en circustent. Loop het terrein op en vraag aan mensen die ik tegenkom waar ik Olivier kan vinden, deze naam stond in de email. In dat huis daar links daar woont Olivier. Klop aan bij het huis en Olivier doet open. Bonjour, Bonjour en hij zegt jij bent de pelgrim uit Nederland die hier wil overnachten. Klopt helemaal. Dat is in het andere gebouw verder in de straat en hij gaat mij voor. Het zijn een soort gebouwen voor schoolkamp of iets dergelijks volgens mij. Verschillende zalen met tafels en stoelen en een grootte keuken. Boven zijn de kamers, toiletten en douches. Ik krijg kamer 11 met eigen douche en toilet. Heb je je eten geregeld vraagt Olivier en laat in de keuken zien waar de borden, glazen en dergelijke zaken staan. Er is nog een biertje die je kan pakken, je kan thee zetten als je wil. Ik zeg prima red mij hier wel. Vanavond voor mezelf eten klaar maken, op warmen dus 😂. Tegen 7 uur de Ravioli opgewarmd met de ping-oven en neem het mee naar mijn kamer. Is iets gezelliger dan alleen in een grootte zaal. Na alles nog afgewassen te hebben en op zijn plek terug gezet. Ga ik lekker op tijd slapen.

Zaterdag 09 oktober 2021

Op tijd uit bed vanochtend. Beneden thee gemaakt en ontbijt genuttigd. Vandaag ga ik naar Vezelay één van de belangrijke pelgrims plaatsen. Zie erna uit om het stadje binnen te wandelen. Het is weer fris vanochtend en mistig. De landweggetjes gaan weer omhoog en omlaag vandaag door bos, velden en een paar dorpen wat eigenlijk geen dorp mag heten zo weinig huizen staan er. Bij de huizen zie je meer aanwijzingen dat je Mijn 1e pauze is op een boomstam aan de bosrand kijkend kilometers ver over de akkers. Op staan en we gaan voor de laatste kilometers naar Vézelay en in het bos kom ik langs een barretje met terras, helaas gesloten. Langs dit punt lopen er meerdere routes zie ik aan bordjes. Op één staat  Vézelay 10 km met een pijl verder omhoog het bos in. Vanuit het bos is het dalen naar Asquins en wil daar langs om de Église Saint Jacques le Majeur te bekijken deze kerk is vooral bekend uit de middeleeuwen omdat het startpunt was van de pelgrimsweg van Vézelay. Na Asquins is het nog 2 km naar het eindpunt de Basiliek Sainte-Marie-Madeleine de Vézelay. Voordat het plaatsje Asquins aandoet zie ik de Basiliek al in de verte boven op de heuvel, zeg maar berg voor mij. Een kolossaal gebouw is dat om te zien. Helaas is de kerk in Asquins op slot voor bezichtiging. Had graag binnen gekeken de gebrandschilderde ramen zouden prachtig zijn om te zien. Nog een paar km maar dat valt tegen. Je kan wel aan de foto zien hoe hoog het is gelegen. Met puffen en hijgen kom ik boven, steegje door, rechtsaf en dan linksaf en sta ik voor de Basiliek. Wat een enorm gebouw is het als je er voor staat. Eerst maar eens ergens gaan zitten om bij te komen van de klimpartij. Laat me op de foto zetten en ga naar binnen om daar eens alles te bekijken. Bij de infobalie vraag ik naar een stempel voor in mijn Credencial en vlot staat er weer 1 in. Het interieur is niet rijkelijk maar juist sober ingericht wat het ook mooi maakt. Het meest imposante is de hoogte en de lengte van de Basiliek. Verder is er nog een crypte waar de relikwieën van Marie-Madeleine bewaard worden. Loop nog een rondje om de kerk en besluit een restaurant op te zoeken voor ik te laat ben er is keuze genoeg hier. Ook veel galeries en wijnzaakjes in dit toch wel toeristisch stadje. Veel dagjesmensen komen Vézelay bezoeken en dat is het zeker waard. Kies een restaurant uit en neem een uitgebreide lunch zoals de Fransen dat doen met een demi bouteille rode wijn erbij. Na de lunch nog een wandeling en zoek het logeeradres op. Slaap vannacht bij centre Saint Marie Madeleine Fraternite Monastique de Jérusalem. Ik kom aan dit adres doordat ik op het plein voor de Basiliek al een tijdje op een steen zat en bezig was met mijn smartphone om een gedeelte van dit verhaal te tikken. Komt er een zuster naar mij toe en vraagt in het Frans, later gaat ze over in het Engels of ik al een slaapplaats heb voor vannacht en wijs naar mijn rugzak met de Jacobs schelp.  Had wel een hotel op het oog om te reserveren maar dit is het eigenlijk waar het om gaat. Sta op en volg haar naar de locatie schuin tegenover de Basiliek in een straatje. Poortje door en komen op een binnenplaats terecht, daar de deur door zegt ze. Hier kan je je rugzak neerzetten, straks om 5 uur is er iemand aanwezig om he in te schrijven en te begeleiden. Je mag hier wachten maar je kan ook erin eruit wanneer je wilt. Bedank haar en we nemen afscheid. Om nou hier 1,5 uur te wachten heb ik geen zin in en ga het stadje verder verkennen het loop nu wat makkelijker zonder rugzak door de straten. Tegen kwart voor 5 loop ik weer terug en neem plaats in de ruimte. Kort na 5 uur komt de dame binnen en we begroeten elkaar. Ze schrijft mij in en vertel dat boven de slaapzalen zijn en dat in deze ruimte ontbijt kan krijgen als ik dat wil morgenochtend. Lijkt mij prima. Ondertussen komt er nog iemand binnenlopen voor een slaapplek en als hij ook is in geschreven lopen we gezamenlijk buitenom via een deur een torentje binnen waar we de smalle  wenteltrap naar de 2e etage in de slaapzaal arriveren. De andere pelgrim is een Franstalige Belg maar praat ook Engels des te makkelijker. Hij is vandaag met de bus aangekomen en gaat morgen op pad naar het zuiden maar een iets andere route dan ik. Hij heeft een tent bij zich dus dat verklaart dat hij zo kan gaan. Voor mij is dat wat lastiger, ik heb elke avond stroom en koeling nodig. Spullen uitpakken, bed opmaken met de meegenomen slaaplaken. Pak een extra deken uit het rek, het kan wel eens koud worden vannacht hier zonder verwarming. De radiator die er hangt voelt steenkoud aan en de thermostaatkraan open draaien heeft geen effect. Dat is in orde en ga naar buiten om een broodje te kopen en deze peuzel ik lekker op op een bankje met de laatste zonnestralen van de dag in mijn gezicht. Zo gauw de zon weg is is de warmte ook weg en zoek ik de slaapzaal op en ga nog wat lezen en sudoku puzzels oplossen. Lig rustig op bed hoor ik ineens een gestommel en een gehijg komt er wat later blijkt een pelgrim begeleidt door de gastvrouw naar boven het is kwart over 8 en al donker buiten die is laat. Hij staat nog een partij uit te hijgen en roep een keer bonjour en drinkt wat. Zijn rugzak is 2 keer zo groot als die van mijn, wat draagt die allemaal mee logisch dat die zo moet hijgen. De Belgische pelgrim en ik kijken elkaar eens aan. Hij installeert zich verder, pak een deken uit het rek en duik in zijn bed. Lekker fris zo. De Belg en ik zeggen elkaar goedenacht en doen de leeslamp uit. Met gesnurk op de achtergrond val ik in slaap.